بخش عمده بدن انسان ( 50 تا 70 درصد آن) را آب تشکیل داده است که تعیین میزان دقیق آب بدن در افراد بستگی به سن، مقدار چربی و عضله دارد. بدن انسان تا هفته ها می تواند بدون غذا زنده بماند که در این صورت بدن، مواد مغذی موجود در بافت چربی و عضله را مصرف می کند.بدون آب مخصوصا در محیط های گرم که تعریق بدن سبب از دست رفتن سریع تر آب بدن می شود، در زمان کمتری فرد جان خود را از دست میدهد.
بدن انسان به دلایل زیر به آب نیاز دارد:
- هضم غذا، با حل کردن مواد مغذی به شکلی که از دیواره سلول های روده عبور کند و وارد جریان خون شود، همچنین غذا را در طول روده حرکت می دهد.
- خارج کردن مواد زائد از بدن، ایجاد محیط مناسب برای انجام واکنش های بیوشیمی مثل متابولیسم (هضم غذا، تولید انرژی و ساختن سلول ها)
- تنظیم دمای بدن
حفظ میزان متعادلی از مایعات در داخل و خارج سلول امری ضروری است. اگر میزان آب درون سلول بیش از حد کم باشد، سلول پژمرده شده و می میرد و اگر میزان آب زیاد باشد، سلول متورم شده و می ترکد. تعادل مایعات در بدن با عملکرد الکترولیت تنظیم می شود.
الکترولیت ها عناصری هستند که با حل شدن در آب به ذراتی با بار االکتیریکی به نام یون تبدیل می شوند . پتاسیم، سدیم، کلر و... از انواعی از این الکترولیت ها هستند که شناخته شده ترین آن نمک طعام یا NACL است.در شرایط عادی در داخل سلول پتاسیم بیشتر از سدیم و کلر وجود دارد و در حالی که در خارج از سلول سدیم و کلر بیشتر از پتاسیم است.این فرایند خروج سدیم و ورود پتاسیم به منظور پایداری شرایط است چراکه در صورت توقف این فرایند یون های سدیم داخل سلول انباشته شده، سدیم آب جذب کرده و با افزایش این میزان آب، باعث تورم و در نهایت ترکیدن و مرگ سلول شده.
الکترولیت ها علاوه بر حفظ تعادل مایعات بدن باعث انتقال پیام های عصبی نیز میشوند که توانایی دیدن، فکرکردن و... را امکان پذیر می کنند.
بنابراین خوردن میزان مناسبی از آب برای به سرانجام رسیدن بیشتر فعالیت های بدن، ضروری است.