فیبرهای غذایی چند نوع هستند و برای چه از اهمیت بالایی برخوردار هستند؟ فیبرهای غذایی گروهی از کربوهیدرات های پیچیده هستند که منبع انرژی به شمار نمی روند. علت این امر، ناتوانی آنزیم های دستگاه گوارش انسان برای شکستن پیوند های قند در فیبر های غذایی و تجزیه آن ها است. با وجود ناتوانی انسان در هضم فیبرهای غذایی از ارزش این ماده نمی کاهد چون بدون اینکه کالری به بدن شما برساند شما را سیر نگه می دارد و اهمیت فیبرهای غذایی همین غیر قابل هضم بودنشان است.

بر اساس طبقه بندی کارشناسان تغذیه فیبرهای غذایی به صورت نامحلول و محلول در آب هستندکه هر دو نوع آن در برابر آنزیم های دستگاه گوارش انسان مقاوم اند.

فیبر های نامحلول: این فیبرها در غلات سبوس دار و دیگر گیاهان یافت می شوند. فیبر آب بدن را جذب می کند و باعث می شود پس از خوردن، احساس سیری کنید. همچنین سبب انقباضات عضلات دیواره روده برای حرکت دادن غذا در طول روده می شود. به دلیل همین سریع حرکت دادن غذا در طول روده گوارش، در درمان یا پیشگیری از اختلالات گوارشی مثل یبوست موثر است.

این فیبرهای غذایی در نرم شدن مدفوع نیز نقش دارند که در نتیجه باعث کاهش احتمال بروز هموروئید یا بواسیر (بیماری که باعث تورم و التهاب مویرگ های موجود در خروجی دستگاه گوارش یعنی مقعد می شود.) شده و یا در صورت ابتلا بودن به آن باعث کم شدن درد و ناراحتی آن شده است.

فیبر ها ی محلول در آب: ظاهرا مصرف این فیبرها که در سیب، جو و... وجود دارد سبب کاهش کلسترول خون شده. دلیل توصیه ی رژیم های غذایی پر فیبر برای پیشگیری از بیماری های قلبی، همین امر است . همچنین این نوع فیبرها چون پس از خوردن، ژله ای آب مانند در دستگاه گوارش تان تشکیل می دهد بدون اینکه کالری به بدن شما برساند می تواند شما را سیر نگه دارد.

بنابراین یک رژیم غذایی متعادل، متشکل از مقادیر فراوانی مواد گیاهی مثل میوه، سبزیجات و غلات است که هر دو نوع فیبر محلول و نامحلول در آب را به بدن می رساند.